Informatie op deze pagina:
Zwangerschap
Zwangerschapscontroles
Onderzoeken
Miskraam
Regeldingen
Cursussen
Groeikalender
Miskraam
Wanneer een zwangerschap voor de 16e week eindigt en het vruchtje spontaan wordt uitgedreven spreken we van een spontane abortus of miskraam.
Het kan zijn dat er op de echo wordt gezien dat het vruchtje niet meer leeft en waarbij er geen spontane afdrijving is geweest. Dan spreken we over een “missed abortion”.
Tussen de 10 en 15% van alle zwangerschappen eindigt voor de 16e week in een miskraam.
De meeste miskramen vinden plaats vóór de 13e week, gerekend vanaf de laatste dag van de laatste menstruatie.
In 90% van de miskramen is er sprake van een aanlegstoornis, zoals bijvoorbeeld een chromosoomafwijking of een fout in de celdeling. het vruchtje wordt niet goed aangelegd en de natuur vindt als het ware een logische oplossing. Het vruchtje groeit niet verder en het lichaam stoot het af. Aangezien het hier meestal niet gaat om erfelijke afwijkingen bestaan er geen gevolgen voor een volgende zwangerschap.
Graag zijn wij er voor je om je te begeleiden tijdens en na het doormaken van de miskraam en je vragen te beantwoorden.
Symptomen die passen bij het doormaken van een miskraam
Bloedverlies;
de hoeveelheid bloedverlies is verschillend en hangt onder andere af van de duur van de zwangerschap. Vaak is het bloedverlies meer dan tijdens een menstruatie
Bloedstolsels;
bloedverlies gaat vaak gepaard met het verlies van bloedstolsels, donkerrood van kleur en een gladde vorm
Buikpijn;
krampende pijn in de onderbuik (menstruatie-achtige pijn) dat enkele uren kan duren. De pijn kan uitstralen naar de rug en bovenbenen
Vruchtzakje;
soms is er een vruchtzakje te zien, afhankelijk van de duur van de zwangerschap. De vruchtzak ziet eruit als een met vocht gevuld blaasje met een vlezig omhulsel, dat gedeeltelijk met roze vlokken is bekleed. In de meeste gevallen is het vruchtje zelf niet te herkennen.
Tijdsduur;
het bloedverlies en de buikpijn kunnen enkele uren hevig zijn waarna de hoeveelheid bloedverlies moet afnemen en de buikpijn minder moet worden. Daarna kan men nog enkele dagen helderrood bloedverlies hebben met wat buikkrampen. Dit gaat over in donkerbruin bloedverlies, wat uiteindelijk na 1-2 weken weg moet zijn.
Als er al iets bloedverlies is, vindt in 80% van de gevallen binnen een week, na het begin van het bloedverlies, de miskraam plaats. Medisch ingrijpen is dan niet noodzakelijk.
Als er nog geen bloedverlies is, dan kan een natuurlijk beloop afgewacht worden.
Duurt het bloedverlies te lang of is te hevig, dan wordt je doorverwezen naar de gynaecoloog. Deze doorverwijzing kan ook op eigen verzoek al eerder. Samen met de gynaecoloog wordt dan bekeken wat de beste behandeling op dat moment is.
Wat erna?
Lichamelijk herstel.
Het lichamelijk herstel na miskraam is meestal vlot. Het kan even duren voordat de natuurlijke menstruatiecyclus zich hersteld. Mocht je weer zwanger willen worden, dan is het verstandig om één menstruatie af te wachten. Denk wel aan het gebruik van foliumzuur.
Emotioneel herstel.
Iedereen zal de emoties rondom een miskraam anders verwerken. Verdriet, boosheid, ongeloof en een gevoel van leegte zijn emoties die naar voren kunnen komen. Heel begrijpelijk en het zijn gevoelens die je niet hoeft weg te stoppen. Praat erover met mensen in je omgeving, dat helpt bij de emotionele verwerking van een miskraam.
Weer zwanger worden?
Natuurlijk mag je weer zwanger worden. Een miskraam hoeft een eventuele volgende zwangerschap niet in de weg te staan.